برای روشن کردن موتور در ابتدا ما نیاز به کمی توان برای به گردش درآوردن آن داریم تا مقداری هوا و سوخت به داخل سیلندر کشیده شده و کمپرس ایجاد شود.این گردش توسط استارتر موتور میسر میگردد.
دنده استارتر در جلوی شافت و توسط شیارهای مارپیچی که بروی شافت و هم در وسط دندنه استارتر وجود دارد به هم متصل شده اند. این دنده مستقیما با دنده بزرگی که متصل به فلایویل موتور است درگیر می شود ، استارتر بروی پوسته موتور در قسمت عقب سوار می شود.
استارتر نیاز به یک جریان بسیار قوی برای شروع نیاز دارد که کنترل و سوییچ این جریان توسط یک کلید اتوماتیک صورت می گیرد که بسیار سریعتر از سوییچ دستی عمل میکند.
این کلید باعث انتقال جریان به اتوماتیک استارت یا همان سلنویید می شود اتوماتیک استارت به یک فنر بازگرداننده مجهز است که متصل به یک بازو می باشد ، وقتی جریان وارد سلنوید می شود باعث عمل مگنت و حرکت بازوها می شود و فنر آن را بر میگرداند.
فنر بازگرداننده بسیار لازم است چون یک استارت فقط باید در لحظات اولیه استارت موتور با آن درگیر باشد و بلافاصله بعد از روشن شدن موتور از مدار خارج شود ، در اینجاست که سلنوئید توسط کلید خاموش می شود و فنر باعث برگشت بازوها به حالت اول شده و در نتیجه دنده استارت از دنده فلایویل جدا می شود. در صورت درگیر ماندن موتور باعث چرخش بیش از توان استارت شده و اصطلاحا استارت می سوزد.
در شکل روبرو لحظه درگیر شدن دنده استارت با دنده فلایویل و جداشدن
دوباره آن را میبینید.